تاریخ : یکشنبه 91/5/1 | 4:21 عصر | نویسنده : سیدمحمد امین
ملاقات در ندبه
درفضای سرد این دنیای پست
آتش مهر تو برجانم نشست
شوق دیدارت امانم را ربود
غیر یادت در دلم یادی نبود
بر غریبیِ تو اشکم شد روان
سوی نُدبه با عطش گشتم دوان
جستجو کردم به دنبالت , شها
با نوای نُدبه گشتم همنوا
درکجائی صاحب فتح و هُدی
اتصال بین مخلوق و خدا
اَینَ منصورُ علی منِ عتَدی ؟
طالب خون شهیدان کربلا ؟
اَین ها خواندم , ترا کردم صدا
بلکه با اشک دلم یابم ترا
هل الیک یابن احمد , راه هست؟
تا فتلُقای تراآرم بدست ؟(2)
دل بدنبالت به ره سو پرکشید
عاقبت دستم بدامانت رسید
بِاَبی انتَ و اُمی و دَمی
خاک پای تو تمام عالمی
پدر و مادر و جانم بفدایت
هستی ما سپرِ رنج و بلات
ای تو ابن ساده المقربین
ای تو پور ِ نجباء اکرمین
وارثِ هداهِ مهدیین دین
افتخار خَیرَه المُذَبین
ای سبیل ایزدی را رهنما
درعلوم الکامله شمس ضحی
در صراط مستقیم , روحِ صراط
نباء عظیم را جان حیات
آیت عظمای حق , سالار دین
بینات حق بُوَد از تو مبین
پور طه , ای دلیل محکمات
زادة یاسین و ابن ذاریات
مطوة قلب نبی مصطفی
نور چشمان علیِ مرتضی
ای توباقیمانده از نورخدا
من دَنی در وصف خورشید ولا
لَیتَ شعری تاکجا دوریت هست؟
برکجای این زمین , گامی ات هست ؟
منزل تو درکجا باشد بپا؟
اَبِرَضوی ؟ غیرها؟ ام ذی طوی؟
سخت است برمن نبینم من ترا؟
اَن ارَی الخلق و لکن لا تری
سخت است برمن که یکدم نشنوم
صوت نجوای ترا از فرط غم
جان فدایت ای که پنهانی زما
لیک با مائی و باشی بین ما
جان فدایت آرزو دارد ترا
خیل مشتاقان دلبند خدا
مؤمنین نام تو نجوا می کنند
یادِ تو در ناله پیدا می کنند
تا چه وقت د رحسرت روی توام ؟
تا چه هنگامی اَحارُ فیک هم ؟
سخت است برمن که تنها بینمت
خاک غم برسربریزم درغمت
اشکهایم بهر تو گردد روان
دیگران دنبال نفس خوددوان
آنچه راهستی توناظر درزمان
هیچ کس را نیست قدرت دربیان
آه , آیا یاوری باشد مرا؟
تا کند درگریه ام یاری مرا؟
آه , آیا چشم بیداری بُوَد ؟
تا میان اشک , همراهم بُوَد؟
ای گوارا آب , سوزیم از عطش
گشت طولانی دگر سوز عطش
تا چه وقت هرصبح و عصر ع درد فراق
دل بُوَد تاکی زدوری توداغ؟
درکجا باشد تراینا و نرایک ؟
چشم ما روشن زتو , روحی فداک ؟
می رسد آیا هم اینک صوت تو ؟
پرچم نصر خدا دردست تو؟
گِرد تاگِردت همه جان برکفان
نام تو درعالمی ورد زبان
تو امامت بربنی آدم کنی
از عدالت پُر , همه عالم کنی
دشمنان تو چشند طعم عِقاب
منقطع گردد ره منع ثواب
ریشه کن سازی اصول الظالمین
مابگوئیم حمد رَبُّ العالمین
بارالها , ای تو کشافُ الکُرَب
بندگان رانیست یاری غیر رب
یا غیاث المستغیثینا , مدد
بندگانِ مبتلایت را مدد
روی مولا رانشان ما بده
برغم اهل جهان پایان بده
ای خداوند علی العرش الستوی
ای که سوی توست ختم و منتها
درفضای سرد این دنیای پست
آتش مهر تو برجانم نشست
شوق دیدارت امانم را ربود
غیر یادت در دلم یادی نبود
بر غریبیِ تو اشکم شد روان
سوی نُدبه با عطش گشتم دوان
جستجو کردم به دنبالت , شها
با نوای نُدبه گشتم همنوا
درکجائی صاحب فتح و هُدی
اتصال بین مخلوق و خدا
اَینَ منصورُ علی منِ عتَدی ؟
طالب خون شهیدان کربلا ؟
اَین ها خواندم , ترا کردم صدا
بلکه با اشک دلم یابم ترا
هل الیک یابن احمد , راه هست؟
تا فتلُقای تراآرم بدست ؟(2)
دل بدنبالت به ره سو پرکشید
عاقبت دستم بدامانت رسید
بِاَبی انتَ و اُمی و دَمی
خاک پای تو تمام عالمی
پدر و مادر و جانم بفدایت
هستی ما سپرِ رنج و بلات
ای تو ابن ساده المقربین
ای تو پور ِ نجباء اکرمین
وارثِ هداهِ مهدیین دین
افتخار خَیرَه المُذَبین
ای سبیل ایزدی را رهنما
درعلوم الکامله شمس ضحی
در صراط مستقیم , روحِ صراط
نباء عظیم را جان حیات
آیت عظمای حق , سالار دین
بینات حق بُوَد از تو مبین
پور طه , ای دلیل محکمات
زادة یاسین و ابن ذاریات
مطوة قلب نبی مصطفی
نور چشمان علیِ مرتضی
ای توباقیمانده از نورخدا
من دَنی در وصف خورشید ولا
لَیتَ شعری تاکجا دوریت هست؟
برکجای این زمین , گامی ات هست ؟
منزل تو درکجا باشد بپا؟
اَبِرَضوی ؟ غیرها؟ ام ذی طوی؟
سخت است برمن نبینم من ترا؟
اَن ارَی الخلق و لکن لا تری
سخت است برمن که یکدم نشنوم
صوت نجوای ترا از فرط غم
جان فدایت ای که پنهانی زما
لیک با مائی و باشی بین ما
جان فدایت آرزو دارد ترا
خیل مشتاقان دلبند خدا
مؤمنین نام تو نجوا می کنند
یادِ تو در ناله پیدا می کنند
تا چه وقت د رحسرت روی توام ؟
تا چه هنگامی اَحارُ فیک هم ؟
سخت است برمن که تنها بینمت
خاک غم برسربریزم درغمت
اشکهایم بهر تو گردد روان
دیگران دنبال نفس خوددوان
آنچه راهستی توناظر درزمان
هیچ کس را نیست قدرت دربیان
آه , آیا یاوری باشد مرا؟
تا کند درگریه ام یاری مرا؟
آه , آیا چشم بیداری بُوَد ؟
تا میان اشک , همراهم بُوَد؟
ای گوارا آب , سوزیم از عطش
گشت طولانی دگر سوز عطش
تا چه وقت هرصبح و عصر ع درد فراق
دل بُوَد تاکی زدوری توداغ؟
درکجا باشد تراینا و نرایک ؟
چشم ما روشن زتو , روحی فداک ؟
می رسد آیا هم اینک صوت تو ؟
پرچم نصر خدا دردست تو؟
گِرد تاگِردت همه جان برکفان
نام تو درعالمی ورد زبان
تو امامت بربنی آدم کنی
از عدالت پُر , همه عالم کنی
دشمنان تو چشند طعم عِقاب
منقطع گردد ره منع ثواب
ریشه کن سازی اصول الظالمین
مابگوئیم حمد رَبُّ العالمین
بارالها , ای تو کشافُ الکُرَب
بندگان رانیست یاری غیر رب
یا غیاث المستغیثینا , مدد
بندگانِ مبتلایت را مدد
روی مولا رانشان ما بده
برغم اهل جهان پایان بده
ای خداوند علی العرش الستوی
ای که سوی توست ختم و منتها
.: Weblog Themes By Pichak :.